خوشبختيه پيشتاله

شايناي خوبم اين روزا دلخوشيهام در نگاه كردن تو چشماي براق و شيطون دختر كوچولوم خلاصه شده روزي صد بار سر تا پاي دخترم و ميپرستم چون عاشقشم اين روزا اتفاقات بد و خوب زيادي تو زندگيمون افتاده كه تمام خوباش مربوط به شايناي عزيزمه و بدهاش هييييي چي بگم از روزگار....... به هر حال بودن  دختركم مهربونم شده بهانه زندگيم تنها چيزي كه تو زندگيم تو اين روزا واقعا ميتونه خوشحالم كنه وجود شايناس بازيهاش شيطونياش شيرين زبونياش قربون حرف زدنت با اون اداهات . جريان پيشتال رو بگم كه ايشون يه عروسك داغون مال عهد بوق هست كه از هليا دختر دختر عموي من بهش رسيده كه دست و پاهاش واقعا به مويي بنده و شاينا خانوم از بس تو بغلش گرفته گاهي شونه ش رو ميگيره ميگه درد انقدر تو بغلت ميگيريش دستت درد ميگيره هر جا بريم از ددر و مهموني و دستشويي و حمام و خلاصه هر جا پيشتاله خوشبخت هم حضور پر رنگي دارن جرات ندارين دستش بزنيم يا بشوريمش چنان هواردهواري راه ميندازي ولي اين صحنه رو هميشه دوست داشتم يه دختر كوچولو كه يه عروسك ساده تو بغلشه يا دستشو گرفته دنبال خودش ميبره فكر نميكردم روزي دختر خودم رو اينطوري ببينم خداروشكر خدايا ازت متشكرم .

پ.ن: يادم رفت بگم چرا پيشتال ؟ يه بار مامان معصوم و شاينا داشتن بازي ميكردن با عروسك مامان عروسك و مينداخت بالا و ميگفت پيشتال پيشتال و اين شد كه اسم عروسكت پيشتال شد .